बडा बडा कुरा गरी
दुनो आफुतिर सोझाउने
अरुलाइ निच त
आफुलाइ भगवान बनाउने ।।।
स्वार्थले त चल्छ संसार
माया त बहाना हो
निर्भणाको मोल छैन
लम्पटता दीर्घ चाहना हो।।।।।
कति आए गौतम बुद्व
कति आए गुरु नानक
कति आए इशु खिष्ट
कति आए मोहम्मद;
तर आफ्नै डम्फु बजाउछन् यिनै पनि
हेर्नोस् त स्वार्थ कति उन्माद ।।
न अमृत पानले जान्छ
न धनले ,न बिद्याले
अमेट शाश्वत छ हरदम
तर जान्छ ज्ञानले ।।।।
जिबन केहि रहेनछ
निमेष स्वार्थको अंजुली मात्र
म,मेरो भन्दा भन्दै
सक्किहाल्छ नाटक पात्र ।।।।
दु:ख गर्छौं तिमी
ठुलो भै अरुलाइ कुल्चन
खुट्टा तान्छौं माथि उक्लिन्छौं
सार यहि हो जिवन स्वपन ।।।।
पुरानडिही प्रास्वाके
2074/05/14
11:00 pm
No comments:
Post a Comment